De Amelbergakerk van Susteren………….een wel zeer bijzondere kerk
Priesterkoor 3D opname
Crypte 3D opname
Luchtopnamens basiliek Heilge Amelberga Susteren
Een zevende eeuws zaalkerkje wellicht ter grootte van priesterkoor en viering is voorafgegaan aan deze basiliek. In de viering trof men 1890 een zevental sarcofagen aan uit de periode 680-820. Er liggen onder het priesterkoor nog meerdere grafkisten, onder meer van Amelberga en Sanderbout. In deze sarcofagen werden de heiligen van Susteren begraven: er zijn ons negen vrouwelijke en vijf mannelijke heiligen bekend, welke in de kerk van Susteren begraven werden.
Het gebouw is in de elfde eeuw in een vroeg Romaanse, ook wel Ottoons, een Byzantijns geïnspireerde bouwstijl gerealiseerd in één bouwcampagne, met andere woorden zonder noemenswaardig oponthoud;
- Er is tegen de kerk aan een zogenaamde buitencrypte aangebouwd. Van dergelijke crypten zijn er nog drie à vier in West Europa behouden gebleven voor onze tijd. Deze vijfbeukige ruimte met twee traveeën kent nog het kruisgraatgewelf, een gewelfvorm die voor het eerst door de Romeinen werd toegepast;
- Het westwerk kent twee hoger opgaande zijtorens. Stijlkenmerken tonen dat de kerk en westwerk met torens uit de vroegere bouwfase van de kerk dateren. Kruisschip, koren en crypte tonen al een latere ontwikkeling van de vroeg romaanse bouwstijl;
- En voor een bijna duizendjarig gebouw is het uitzonderlijk dat het gebouw zijn oorspronkelijke grootte, bouwstijl en vormen behouden heeft.
In vele beschrijvingen staat – volstrekt ten onrechte – vaak beschreven dat de kerk door kunsthistoricus en architect vrijheer Lambert von Fisenne zwaar gerestaureerd is, doelend op het vermeende idee dat de kerk van Susteren oorspronkelijk één hoger opgaande middentoren had met twee lagere zijtorens. Toen prof. dr. Timmers zijn zienswijze opperde heeft men voor de restauratie van 1947 besloten om historisch en architectonisch onderzoek uit te voeren. Men heeft toen geconcludeerd dat Fisenne gelijk had! Het muurwerk heeft met name aan de buitenkant nogal geleden, hetgeen in de laatste eeuw zoveel als mogelijk gerestaureerd is.
